by Rhodri Owen | Jan 21, 2018 | Ir Byw
Pan ddarfu’r diwydiannau trymion daeth yr angen am y dociau i ben, gan adael adfeilion a thlodi ar eu hôl. Bellach chwalwyd a chliriwyd ardaloedd eang, yn adeiladau diwydiant a masnach yn ogystal â chartrefi, ac yn sgîl hynny chwalwyd cymdeithas unigryw hefyd. Allan o’r chwalfa honno datblygodd Bae Caerdydd fel y mae heddiw. With the terminal decline of the heavy industries the need for the docks came to an end, leaving dereliction and poverty in their wake. Since then large swathes of buildings have been demolished, both industrial and commercial as well as homes, and as a result a unique community was also torn apart. From that upheaval Cardiff Bay developed to be to what it is today. Er moderneiddio a pharchuso’r hen Tiger Bay, mae rhai hen deuluoedd â chysylltiadau cryf â’r gorffennol yn dal yn byw ac yn gweithio yn yr ardal hanesyddol hon. Pleser oedd cydweithio â’r artist Lisa-marie Tann a sawl cenhedlaeth o un o’r teuluoedd hynny i weddnewid cwpwrdd pîn i adlewyrchu eu profiadau a’u hanes fel teulu. Despite the modernisation and the gentrification of the old Tiger Bay, some old families with strong connections to its past still live and work in this historic area. It was a pleasure to work with artist Lisa-marie Tann and several generations of one such family to transform a pine cupboard to reflect their history and experiences as a family. Cychwyn y dydd oedd mynd allan efo camerau a ffonau symudol i dynnu lluniau o gwmpas y Bae, gydag aelodau’r grŵp yn edrych ar yr ardal trwy eu llygaid eu hunain, ac felly efo rheolaeth uniongyrchol...
by Rhodri Owen | Jan 21, 2018 | Ir Byw
Crewyd bwrdd o dderw ar gyfer y grŵp, yn arbennig fel gellid ei dynnu o’i gilydd ar gyfer y sesiwn. Mae’r artist gwydr, Bill Swann o Borthmadog, yn defnyddio technegau sandblastio i greu siapiau a llythrennau ar wyneb gwydr ac felly roedd angen cadw opsiynau ar agor ar gyfer ffitio unrhyw wydr i’r pren. Mae Gerddi Bro Ddyfi yn elusen a gardd gymunedol therapiwtig sy’n hyrwyddo bywyd gwyllt a garddio i bawb yn ardal Bro Ddyfi ond yn enwedig y rheiny sydd dan fygythiad o allgau cymdeithasol. An oak table was created for the group, especially so that it could be taken apart for the session. Bill Swann, the artist in glass from Porthmadog, uses sandblasting techniques to create shapes and lettering on glass surfaces and so we had to keep all options open for fitting any glass into the wood. Gerddi Bro Ddyfi Gardens is a charitable organisation and a theraputic community garden that promotes wildlife and gardening for all in the Bro Ddyfi area but especially those threatened by social exclusion. Yn y Ganolfan Dechnoleg Amgen (CAT) mae gwirfoddolwyr o bob rhan o’r byd yn dod i ddysgu am ffyrdd gwahanol, gwyrdd, a mwy bio-gyfeillgar o fyw. Roedd y ddau grŵp yn siaradus iawn ac yn fwrlwm o syniadau, a dros ddau hanner diwrnod daeth pawb yn dipyn o ffrindiau a thrafodwyd nifer o syniadau efo’r bwrdd yn ganolbwynt i’r cyfan. At the Centre for Alternative Technology (CAT) volunteers from all over the world come to learn about different, green and more bio-friendly ways of living. Both groups were extremely talkative and a whirlpool of ideas, and...
by Rhodri Owen | Jan 19, 2018 | Ir Byw
Mi fuodd I’r Byw yn ddigon ffodus i gael mynediad i’r stordy ar fore’r gweithdy yn Sain Ffagan, gyda’r grŵp yn sgetshio wrth glywed hanes y cadeiriau gan Sioned Williams, Prif Guradur Hanes Modern yr amgueddfa. Fel gwneuthurwr dodrefn ac un sydd wedi creu cadair Eisteddfod Genedlaethol, mae casgliad cadeiriau eisteddfod Sain Ffagan yn wirioneddol werth eu gweld. Ro’n i wedi bod yno o’r blaen wrth gwrs, a’r gadair syml o dderw ar gyfer y grŵp wedi ei hysbrydoli yn rhannol gan y casgliad. I’r Byw was fortunate enough to gain entry to the storage on the morning of the workshop at St Fagans, with the group sketching whilst listening to the history of the chairs related by Sioned Williams, the museum’s Chief Curator of Modern History. As a furniture-maker and one who’s created a National Eisteddfod Chair, the collection of eisteddfod chairs at St Fagans is truly something to behold. I had been there before of course, and the simple oak chair for the group was partly inspired by the collection. Y tro yma roeddwn i yno yng nghwmni grŵp, gyda’r aelodau yn cynnwys unigolion sy’n cael eu cefnogi gan Hafal, yr elusen iechyd meddwl sydd gyda safle wirfoddoli yn Sain Ffagan, yn ogystal ag arlunydd rhannol ddall a’i chi tywys – i gyd yn cydweithio dan arweiniad yr artistiaid Pip Woolf a Kirstin Claxton. Y syniad o groesholi dodrefn oedd man cychwyn y sesiwn. Roedd Pip a Kirsty yn awyddus i orchuddio’r gadair a chael y grŵp i’w harchwilio trwy ddefnyddio’r synhwyrau – wedi’r edrych, y clywed a’r sgetsio yn y storfa, dyna wedyn gyffwrdd trwy’r gorchudd...
by Rhodri Owen | Feb 24, 2016 | gwaith coed, woodworking
Pwrpas y blog yma ydi taflu syniadau dylunio ar bapur a chael gweld be sy’n sdicio – ryw feddwl allan yn uchel a chwilio am ysbrydoliaeth ym mhob agwedd o Eryri. Os dio’n gneud synnwyr – gret! Os ddim, yna dwi ddim am honni ei fod o fod i. Dwi wedi byw yn Eryri yn rhywle neu’i gilydd fwy neu lai ar hyd fy oes – efo un neu ddau o detours at y môr ar y ffordd. Ddim mod i’n hen iawn chwaith cofiwch, ddigon hen i gofio pan odd lampa paraffîn a shellsuits yn thing ac yn ddigon ifanc i beidio a rhamantu gormod am y gorffennol. This blog’s purpose is to throw design ideas around, thinking out aloud whilst finding inspiration from all aspects of Snowdonia. If it makes sense, then great! If it doesn’t then I’m not going to claim that it was meant to. I’ve lived in Snowdonia national park more or less all my life, with a couple of detours to the sea on the way. Not that I’m that old, old enough to remember paraffin lamps and shellsuits and young enough to not romanticize about the past. Er ein bod ni, fel plant yn yr 80au wedi arfer bod allan ymhob tywydd, roedd cerdded a mynydda yn rywbeth oedd pobol eraill yn ei wneud os oedden nhw ddigon gwirion i fynd. Saeson masiwr. I drio unioni y ffaith na fues i fyny ryw lawer o ddim tra on i’n fengach dwi wedi bod ers ambell i flwyddyn yn bygwth dringo amryw i fynydd sydd yn dal i fod ar stepan drws. Dyma...
by Rhodri Owen | Jan 26, 2016 | gwaith coed, woodworking
“Wel, mae Tyddyn Cwtyn y Ci yn Ysbyty Ifan. Tyddyn Cwtyn mae nhw’n ‘i alw fo. Rodd ‘no ryw ddyn yn byw yno. Clywed yr hanes wnes i; chlywais i ddim beth oedd enw’r dyn, yndê. Ond odd o’n byw yn Tyddyn Cwtyn y Ci. Ac odd o’n breuddwydio bob nos dase fo’n mynd i Bont Llunden byse fo’n gneud ‘i ffortiwn.” Pa mor bell fydda rhywun mewn pentref gwledig yn yr oes o’r blaen yn mynd i ddarganfod ysbrydoliaeth? Mae’n siwr bod traddodiad llenyddol yn gryfach na un celfydddydol yng Nghymru’r oes honno ond son am gelf yn benodol ydw i a chrefft fel modd i wneud celf. Dwi yn tueddu i feddwl allan yn uchel ar hwn ond tybiaf bod unrhyw ddylanwad Celtaidd, sef yr un mwya amlwg o ran synnwyr o berthyn wedi’i gladdu o bosib erbyn yr oes honno a’i ddylawnad hefyd ar wenuthuriad wedi hen fynd, ond eto mae dyluniadau troliau ac olwynion ac offer fel rhawiau mawn efo siapiau naturiol ddeniadol ynddyn nhw er bod y siapiau yno wedi’u creu i bwrpas arbennig – i weithio ryw ffordd arbennig ddim i edrych fel addurn. Oherwydd hyn dwi wedi bod yn meddwl ers dipyn y bysa defnyddio siap coes pladur fel templed mewn dyluniad bwrdd neu gadair yn gweithio’n dda. Mae’r siap yn ddeniadol i ddechrau arni, a mae’r syniad o ailbwrpasu yn apelio llawer yn enwedig os oes ryw ystyr arall yn cael ei roi iddo. Pa ffarmwr sy’n holi am goes pladur yn yr oes yma? Dim ryw lawer felly fydda i ddim yn eu gwneud nhw, ond eto mae’n bechod gweld...
